Piše: Vojin Grubač
Sve negativno što se danas radi na Balkanu, pa i tenzije unutar BiH, je usmjereno protiv studentskog i građanskog bunta u Srbiji.
Uključujući, prije svega, licemjernu podršku studentima koja dolazi iz Prištine, Zagreba, Sarajeva i Podgorice.
Da su iskreno za studente: to nikada ne bi uradili, jer su nedostojni da im daju podršku što pokazuje fakt da je beogradski režim sve to iskoristio protiv studenata.
Pogotovo Priština, kojoj je šef režima u Beogradu dao sve što nikad nisu od zvaničnog Beograda očekivali.
Bunt studenata i građana u Srbiji je usmjeren protiv razarajuće korupcije koja vlada u toj državi. Srbija se pretvorila u market za rasprodaju svega i svačega.
Srbiju rasprodaje sadašnji režim skupa sa opozicijom, gdje svi imaju svoj dio akcija u toj rasprodaji države budzašto.
Srbiju rasprodaju i nekadašnji srpski nacionalisti koji su se prodali režimu kao vreća rotkve. Groš im je cijena!
Da se razumijemo, Kosmet je već predat, najvjerovatnije prodat.
Na isti način će se pokušati prodati Srpska, i sve ostalo.
Zato beogradski režim ima podršku iz svih centara moći.
Vojin Grubač: Vašington pojačava dejstva, Crna Gora prati Brisel
Beograd više nije garant ničega, osim opšteg posrnuća kojeg prate razdragani monolozi šefa režima koji ne zna u kojem svijetu živi.
Beograd je postao simbol beznađa građana i garant korupcije koja prevazilazi sve granice razuma.
Poslije bahanalija u Skupštini Srbije, jasno je da je sve što se dešavalo od strane opozicije bilo usmjereno protiv studenata i da se radilo o podigravanju režimu.
I režim i opozicija su kupljeni da rade protiv građana Srbije, glumeći neki „sukob“.
Gluma više nema smisla. Ide nova etapa. Kakva, vidjećemo.
Građani Srbije su već postali svjesni da bi konačni cilj sadašnjeg bunta mogao biti: smjena i vlasti i opozicije. To se nikada nije dešavalo, osim revolucijom, kada se politički sistem u cjelosti rušio.
Da li će mirna revolucija studenata koji traže korjenitu izmjenu: političkog, ekonomskog i kulturnog sistema Srbije dostići taj cilj, tek ćemo vidjeti.
Očito je neophodno formiranje nove društveno-političke organizacije koja bi bila eksponent novog načina razmišljanja i novog programa za državu.
Ako se to uskoro ne desi, agonija će dugo potrajati i dobiti nijanse opšte tragedije.
Do tada, sve što radi režim i opozicija predstavlja providni cirkus razbojnika, kojima jedina misao nije država: već grabež svega čega se dotaknu i promocija antikulture koja od ljudi pravi animalna bića kojima misao ne ide dalje od osnovnih instinkata bizarnog karaktera.
