Piše: Ranko Rajković
Skorašnja istorija nam je ispunjena žalopojkama i kletvama, opomenama i prijetnjama, proglasima i ultimatumima upućenim sopstvenom narodu. Među njima je zapaženo mjesto dobila čuvena rečenica:
„Taj i taj nije za Današnjicu“.
Rečenica se izgovarala i kao optužba i kao presuda. Zbunjenim ljudima, ni krivima ni dužnima spočitavano je da su protiv neznano čega. Iako se spomenuta Današnjica odavno preselila u Ondašnjicu iza nje je ostala da živi besmislena i opasno prijeteća rečenica. I dalje odjekuje crnogorskim javnim prostorima.
Ideološki nadzornici crnogorske Ondašnjice dobili su dostojne naslednike. U stilu svojih učitelja mladi političari najstarije partije u Crnoj Gori otkrivaju i prijavljuju protivnike Današnjice. Kada vidite s kojim žarom DPS poslanici prave spiskove protivnika Današnjice vratiće vam se atmosfera mraka i jednoumlja. Prijavljivanje protivnika Današnjice popraćeno je gorućim parolama baš kao i nekada. Dušebrižnici Današnjice nakinđurenim rečnikom svako malo se osim u Skupštini Crne Gore oglašavaju intervjuima, analizama, komentarima. Poručuju nam da Današnjicu napadaju i spotiču mnogobrojni unutrašnji i spoljnji neprijatelji kako bi je spriječili da postane evropska. Po njima crnogorska Današnjica ima sve više i više dušmana.
Kojih li gluposti. Kakvog li paradoksa. Na koji to način živ čovjek može biti protiv Današnjice odnosno tekućeg vremena i prostora na kome udiše i izdiše vazduh, hoda, pije vodu, hrani se, spava. Tumači Današnjice ignorišu osnovna životna načela i očiglednosti. Ubjeđuju nas da u Crnoj Gori ima mnogo ljudi koji iz dna duše mrze kiseonik koji udišu.
Mogu li oni koji se zadese na moru biti protiv plime, osjeke, talasa, bonace, slane vode i ostaloga što predstavlja morsku stvarnost kako u Ondašnjici tako i u Današnjici. Isto važi i za planine. Može li se biti protiv jezera, četinara, jutarnjih izmaglica, planinskog eha, boje neba kakva god da je.
Crna Gora ima i more i planine. Takva je postojala i u Ondašnjici. Takva postoji i u Današnjici. Neka nam objasne oni koji šire priče o protivnicima crnogorske Današnjice na isti način kao što su ih širili njihovi partijski učitelji u Ondašnjici na koji se način može biti protiv vremena i prostora u kome se živi.
Prosvećen i civilizovan čovjek može i treba da bude protiv nedjela koja se dešavaju u njegovom vremenu i prostoru. Patriotska mu je dužnost da se bori za zakon, pravdu, civilizovane odnose. Ljudski je da se suprotstavlja partiji koja zakon gazi a pravdu ismijava i ponižava. Opšte je poznato da je najduže i nejbezobzirnije gazila zakon i izrugivala se pravdi upravo partija iz koje dolazi podmladak onih koji su skovali čuvenu rečenicu: „Taj i taj nije za Današnjicu“.
Mladim usijanim glavama treba predočiti da su svi koji u Crnoj Gori žive sa različitim političkim uvjerenjima i ciljevima predstavnici crnogorske Današnjice.
U interesu ljudskih prava, sloboda i prosperiteta Crne Gore važno je poslati poruku partijama i kriminogenim strukturama s njima povezanim da se Današnjica niti gubi niti osvaja na izborima. Današnjica se živi. Današnjica se ne može nikome uskratiti niti diktirati kako će je ko živjeti.
Pogledaju li političari koji pričaju o navodnim protivnicima Crne Gore i njene Današnjice ikada u kalendar i na sat?
Ne!
Njima je Partija nametnula svoj kalendar i svoje vrijeme u kome je spojila partijsku Ondašnjicu sa partijskom Današnjicom.
Od vremena agitpropa čuvari Ondašnjice mijenjali su funkcije i zaduženja. Više su djelovali horski nego individualno. Na isti način danas djeluju njihovi politički potomci.
Naslednici ondašnjih tvrdokomunističkih kadrova i korisnici njihovih propagandističkih alata na tragikomičan način otkrivaju, prijavljuju i obavještavaju javnost o protivnicima Današnjice. Nije teško pronaći uzroke takvih opsjednutosti i fanatizama.
Osobe čija je mladost protekla u divljenju istoriji partije, ideologiji i amblemima otadžbine kao svetom mjestu patriotizma odavno su se oprostile sa svojim individualnostima ako su ih ikada imale. Sahranile su slobodnu misao ako su je ikada stekle. Ostale su bez trezvenog pogleda na svijet koji će im biti dalek i nedostupan dok god njihova Današnjica bude šegrt onoj Ondašnjici.
Nažalost umjesto da se oslobađa tirada o neprijateljima Današnjice jedan dio crnogorskog društva se prima na njihove apsurdne i sumanute priče.
Približavajući aršine Ondašnjice aršinima Današnjice dobijamo ljude spremne da odigraju stare uloge u novom, bogohulničkom i udbaškom ruhu. Takvi ljudi strasno napadaju našu vjekovekovnu kulturnu i jezičku baštinu, surovo se obračunavaju sa našom duhovnošću i tradicijom, pripisuju svim svojim neistomišljenicima fašizam, huškaju Crnu Goru na sopstveni narod izazivajući podjele i sukobe na ideološkoj i ikonografskoj osnovi.
Za dobrobit upravo crnogorske Današnjice i ozdravljenje društva bilo bi dobro da što prije odustanu od takvih uloga. Mnogo je korisnih stvari u Crnoj Gori o kojima se može zdravorazumski razgovarati dok Današnjica mirno teče.
