Piše: naš stalni dopisnik sa Divljeg zapada Milija Todorović (u ulozi Garija Kupera)
Drevni paganski praznik posvećen božanstvu rata – Marsu, našem se narodu, igrom sudbine, nameće kroz stradanja koja su vezana za ovaj mjesec, a koja su, u 20.vijeku počela martovskim prevratom 1941.g, nastavljena NATO agresijom u martu 1999.g, i produžena martovskim pogomom 2004.g. Neoprezan prema upozorenjima, u sred Martovskih ida, stradao je Gaj Julije Cezar, inače iskusan i vješt ratnik, ali očigledno žrtva mirnodopskih spletkarenja oko vlasti i uticaja. Slično se desilo i srpskom narodu u martu 1941.g. U momentu kada je cijela Evropa bila pod Hitlerovom čizmom, a balkanske zemlje (izuzev Grčke) šapatom predavale svoj suverenitet Hitleru, herojski zanos naroda, pokrenut ideološkom propagandom britanskih službi i komunističke partije, ali i vrlo nedefinisanom politikom SPC (koja je na Saboru glasala šta neće , a bez jasne predstave šta tačno hoće u predvečerje balkanske klanice) oborio je Vladu Cvetković – Maček i otvorio napadnutoj Britaniji, bar na tren, novog saveznika na drugom kraju kontinenta, a Sovjetskom Savezu, ispostaviće se, par mjeseci odlaganja „Barbarose“ koja se zaglavila u decembarskom snijegu i ledu predgrađa Moskve i Lenjingrada. Samom sebi – neviđenu klanicu sa žrtvama koje će zauvjek izmijeniti i demografiju i geografiju Srba na Balkanu.
Kao „nagradu“ za tu termopilsku žrtvu rušenja Trojnog pakta iz 1941.g, Srbi su pola vijeka kasnije dobili bombe u martu 1999.g, onda kada je Miloševićev režim krenuo u obračun sa separatistima na Kosovu. Jeste, taj obračun je pokrenuo egzodus albanskog i srpskog civilnog stanovništva sa Kosova, – ali tih NATO-vskih bombi nije bilo da zaustave egzodus Srba iz Knina, Banije, Slavonije i Grahova koju godinu prije toga!? A i u jednom i u drugom slučaju radilo se o vojnim akcijama koje su „štitile ustavni integritet jedne drzave“.
I konačno, kada je cio srpski narod bio ili pokoren ili okružen NATO vojnom silom, pred nosom NATO generala i nišana, bez ikakvog uticaja bilo Crkve, bilo komunista, bilo ikakvog drugog faktora osim onih koje NATO drži pod kontrolom, desio se u martu 2004. neviđeni pogrom srpskog naroda na Kosovu.
Srpski narod, poput Cezara, baš tokom marta, postaje žrtva spletki, izboden sa 100 noževa od onih koje je smatrao najbližima.
Do čitanja u sljedećem broju….
