Nije nam prvi put. Prije sedamdeset godina pohapsili smo i sproveli na Goli Otok, „radnike, seljake i trulu inteligenciju“ jer su radili za Ruse. Revolucionari koji su iznijeli rat i i na rukama i ramenima unijeli Broza na tron, doživjeli su najsramniji progon koji se pamti i to od saboraca i braće po „oružju i krvi“! Danas se istorija ponavlja, naravno, kao farsa. Nemam pojma o kome se radi i koga su sada našli da bude okoreli baćušković ali sam nekako ubijeđen da se opet love vještice i nalovljavaju špijuni, i kao i uvijek, morali bi biti ruski ili srpski.
Ispostaviće se još i da odaju ključne informacije na osnovu kojih Rusi sprovode novu ofanzivu i, one ključnije, na osnovu kojih zaustavljaju ukrajinsku kontraofanzivu? Da nije „ruskih špijuna u Crnoj Gori“ u Ukrajini ne bi bilo rata niti bi Evropom, poput kuge, harala energetska kriza.
Ne bi me iznenadilo da su neki naši „prorusi“, nekakvi “ Kozaci iz pljevaljske Kozice otplivali do Baltika i digli gasovod u vazduh.
Rusi su bili i ostali „naša braća“, a mi dragovoljno, od vajkada, braću progonimo, hapsimo i mrcvarimo.
Da nijesmo ratovali s braćom, u sva vremena, ne bismo imali ni medalje ni medaljišta u dom, kamoli junačke pjesme i uspavanke. Imajući u vidu ove istorijske činjenice pouzdano znam da naši ljudi ne mogu špijati za Ruse! Bila bi to izdaja istorijske prakse po kojoj mi špijamo Turcima, Austrougarima, Italijanima i Njemcima – njima smo špijali i to najrođenije. Da neko od naših špija Rusima bilo bi istorijsko iznenađenje od kojega se nikada ne bismo oporavili.
Goran Danilović
Izvor: Fejsbuk