Shodno odlukama Njegovog Visokopreosveštenstva Arhiepiskopa cetinjskog i Mitropolita crnogorsko-primorskog g. Joanikija, dana 5. novembra 2024. godine, izvršena je primopredaja dužnosti direktora i urednika Informativno-izdavačke ustanove Mitropolije crnogorsko-primorske Svetigora na Cetinju. Nakon skoro 33 godine provedene na čelu ove izdavačke ustanove kao direktor i urednik, visokoprečasni protojerej–stavrofor Radomir Nikčević, na lični zahtjev, oslobođen je pomenutih dužnosti. Primopredaju je izvršio protojerej Igor Balaban, sekretar Eparhijskog upravnog odbora, koji je, u ime Mitropolije, iskazao neizmjernu zahvalnost ocu Radomiru za ogromno pregalaštvo koje je pokazao na ovom polju sveštene misije Crkve Božije. Novom direktoru, protojereju–stavroforu Daliboru Milakoviću i novom uredniku, protojereju Aleksandru Lekiću, prota Radomir je čestitao i poželio im sreću na novim poslušanjima.
Otac Radomir se prisjetio samih početaka Svetigore i govorio o njenoj bogatoj istoriji, koja je započela osnivanjem časopisa čiji je urednik bio od osnivanja 1992. pa sve do 2001. godine.
Tadašnji novi Mitropolit crnogorsko-primorski g. Amfilohije, svojim blagoslovom za pokretanje časopisa Svetigora – obraznik za vjeru, kulturu i vaspitanje, postavio je temelje buduće Svetigorine jevanđeljske misije i obnove narodnog duha i pamćenja ne samo u granicama naše Mitropolije, nego i širom rasijanja. Mitropolit je time, nakon decenija komunističkog terora nad našom Mitropolijom i njenim narodom, ponovio sudbonosni čin svojih dalekih prethodnika – zetskog Mitropolita kir Vavile i gospodara Zete Đurđa Crnojevića, „čuvara kovčega neprekinute srpske samostalnosti i znamenja Dušanovijeh i Lazarevijeh“, koji su, „vidjevši crkve naše bez sveštenih knjiga, usled razgrabljenja i uništenja od sinova agarjanskih grijeha naših radi“, 1494. ljeta Gospodnjeg na Obodu osnovali prvu knjigopečatnju srpskoga jezika. Tako je i Mitropolit Amfilohije utemeljenjem časopisa, iz koga će se razviti i široko razgranati djelatnost Svetigore kao crkveno-narodne misionarsko-prosvjetne ustanove, obilježio početak obnove vjere u duhovno opustošenoj Crnoj Gori i učinio da ona ponovo čisto i slobodno zasvijetli našem pravoslavnom rodu. Nazvana po vodopadu koji izvire iz temelja nemanjićke lavre Moračke, u mitropolitovoj rodnoj Morači, Svetigora je i samim svojim imenom, i kao „obraznik vjere, kulture i vaspitanja“ i kao buduća prosvjetno-informativna ustanova u cjelini, dobila uistinu visoko i odgovorno naznačenje: da, izvirući svojim sadržajima iz dubina Jevanđelja Spasiteljevog i Predanja Crkve Njegove, širi Jevanđelje Hristovo i da duše ljudske, s Božijom pomoći i trudom svojih brojnih pregalaca iz svih krajeva otačastva, i pisanom i govornom riječju, kao svojevrsni vodopad duhovni napaja istinom i utjehom, doprinoseći izobražavanju „obraza Božijeg“, u svojim čitaocima i slušaocima.
Poslije pokretanja časopisa Svetigora, 1995. godine osnovana je sama izdavačka kuća Svetigora i objavljeno prvo kolo Svetigorinih knjiga. Dvije godine docnije, završena je izgradnja Svetigorine zgrade na Cetinju (Njegoševa ulica) i u njoj otvoren duhovni centar sa prostorijama za redakciju izdavačke kuće, a osveštao ih je tadašnji Episkop zahumsko-hercegovački Atanasije.
Naredna, 1998. godina posebno je značajna jer je na praznik Duhova (7. juna) počeo sa radom Radio Svetigora, čije je osnivanje pomogla izdavačka ustanova, obezbijedivši njegovo djelovanje u istoj zgradi na Cetinju. Toga dana jeNjegova Svetost Patrijarh srpski g. Pavle blagoslovio rad Radija, osveštao je njegove prostorije i prvi se obratio slušaocima. Otac Radomir je postavljen za prvog direktora Radija i na tom poslušanju je ostao narednih deset godina.
Kratak pregled izdavačke djelatnosti
Od pokretanja časopisa, izdavačka kuća Svetigora objavila je ukupno 1015 štampanih izdanja, od kojih 662 naslova predstavljaju knjige, među kojima su, pored mnoštva pastirskih propovjedničkih izdanja, monografije o Svetiteljima – o Svetom Jovanu Krstitelju, Svetim apostolima Petru i Pavlu, Svetom Đorđu Pobjedonoscu, Svetom Nikoli Mirlikijskom, Svetoj Petki, Svetom Savi („Sveti Sava – Princ i prosvetitelj“), Svetom caru Lazaru („Sveti car Lazar i Kosovski zavjet“) i Svetom Vasiliju Ostroškom, roman „Tajna Ostroškog Čudotvorca“ i brojna izdanja „Čuda Svetog Vasilija sa žitijem“, monografije iz edicije „Nemanjićki manastiri“ i „Sveti Nemanjići“, „Sabrana djela Svetog Petra Cetinjskog – Između molitve i kletve“, monografije „Saborni hram Hristovog Vaskrsenja u Podgorici“ i „Saborni hram Svetog Jovana Vladimira u Baru“, sabrana djela Petra Drugog Petrovića Njegoša, sabrana djela kralja Nikole, knjiga „Perom, Krstom i mačem – sveštenstvo u službi svome narodu“ prote Boža J. Jokanovića, višetomna knjiga „Stradanje Srpske Crkve pod komunistima“ prote Velibora Džomića i knjige monaha dr Pavla Kondića o srpskim arhijerejima novijeg vremena (patrijarhu Gavrilu, mitropolitu Danilu Dajkoviću, mitropolitu Josifu Cvijoviću, mitropolitu Dositeju, itd.), „Istorijski atlas Stare Srbije“, četvorotomna „Nova Kosovska golgota“: dvotomni „Ljetopis novog kosovskog raspeća“ izdat sa još dvijema knjigama besjeda, predavanja i eseja „Časni Krst Hristov i Kosovski zavjet“ i „Kosovo je glava Lazareva“ mitropolita Amfilohija (od kojih je „Ljetopis“ objavljen na srpskom, ruskom i engleskom jeziku), knjiga posvećena čudotvornoj ikoni Presvete Bogorodice u Pećkoj patrijaršiji „Krasnica Pećka“, i izabrana djela Mitropolita crnogorsko-primorskog Amfilohija u do sada objavljenih 38 knjiga.
Od gore navedenih 1015 naslova, 325 čine brojevi časopisa Svetigora, kojima nije pribrojano onih njegovih desetak vanrednih izdanja, koja su u vidu dnevnih novina velikog formata, štampana onih burnih dana odbrane Vlaške crkve na Cetinju u periodu od 1/14. do 8/21. decembra 2000. g. Uz to, treba spomenuti i osnivanje dnevne novine Glas Crnogoraca, koji je izlazio od 4. juna do 18. decembra 1999. godine (168 brojeva), a onda nastavio da izlazi kao sedmično izdanje do 10. novembra 2000.
Dječija izdanja čine 28 naslova; između ostaloga, „Jevanđelje za djecu“, „Biblijske priče“, dječiji molitvenici, slikovnice, bojanke, časopisi za najmlađe „Ćirilko“ i „Kolo“ i „Orlić“ – za omladinu.
Da bi nam se približilo saznanje o ukupnom Svetigorinom izdavačkom djelu, moglo bi se reći da je IIU Svetigora na svakih 12 dana tokom ove 33 godine objavljivala po jedno štampano izdanje. Kada se imaju u vidu sami primjerci objavljenih knjiga i časopisa, može se konstatovati da je odštampano preko osam miliona primjeraka.
Izdavačka djelatnost Svetigore biće od sada opet pod jednim krovom sa Radio Svetigorom i Portalom Mitropolije (čiji je urednik protojerej Nikola Pejović), kao i časopisom Svetigora (čiji je urednik Radosav Vojinović).
